"این موسسه وام‏دار کسانی است که به برکت وجودشان چراغ این خانه روشن است "

سال‏ 1379  بعد از شکل‏ گیری هسته اولیه پیام امید، یکی از بچه ها، یک مرکز نگهداری از کودکان دارای معلولیت ذهنی و حرکتی رو معرفی کرد که  انگاری وصل بود به آسمون... بیشتر روزها موقع ناهار می رفتیم مرکز و به بچه ها تو خوردن غذا و کارهای دیگه کمک می کردیم.

یادمه اون روزها نگاه بچه‏ ها را که دنبال می‏کردی، دایره ‏ی دیدشون محدود به تخت های بغلی یا به تلویزیونی که گاهی روشن می شد بود یا به دری که شاید کسی بیاد برای دیدنشون.

 نگاه هاشون پر از حرف بود که نمی شد به سادگی ازش گذشت بین تموم نگاها یه نگاهی بود که خیلی انرژی داشت... 

ادامه مطلب ...

مشهورترین شاعر زن ایران

رخشنده  اعتصامی در 25 اسفند 1285 در تبریز زاده شد ، او تخلص «پروین» را برای خود انتخاب کرد که تا آن زمان نامی مرسوم برای دختران نبود بعدها پروین نام خود را از رخشنده به پروین تغییر داد . پروین آخرین فرزند یوسف اعتصامی و اختر شوری بخشایشی ، بود و سه برادر بزرگتر از خود به نام های ابوالحسن، ابوالفتح و ابوالنصر داشت. 

یوسف اعتصامی، در سال 1288 هجری خورشیدی به عنوان نمایندهی مردم تبریز در مجلس شورای ملی انتخاب شد. به همین دلیل در سال 1291 هجری خورشیدی در هنگامی که پروین 6 سال داشت، به همراه خانواده اش از تبریز به تهران مهاجرت کرد . پروین از کودکی با مشروطه خواهان و چهره های فرهنگی آشنا شد و ادبیات را در کنار پدر و از استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار آموخت.

ادامه مطلب ...

بزرگترین واقف ایران در قدیم

حاج حسین ملک، واقف و بنیانگذار کتابخانه و موزه ملی ملک در 11 ربیع الاول سال 1288 ه.ق (1250خورشیدی) در تهران متولد شد.

خانواده اش اصالتا تبریزی و مجتهد زاده بودند. اما پدربزرگش آقا مهدی به کسوت روحانیان درنیامد، بلکه در جنگ های ایران و روس به قشون دولتی پیوست و تا درجه سرهنگی پیش رفت. پس از جنگ به تجارت روی آورد و از امتیاز دوستی با میرزا تقی خان امیرنظام (امیرکبیر آینده) برخوردار شد. امیرنظام، پیشکار ولیعهد قاجار در آذربایجان بود و هنگامی که محمد شاه قاجار از دنیا رفت، 100 هزار تومان از آقا مهدی قرض گرفت تا ناصرالدین میرزای ولیعهد را از تبریز به تهران بیاورد و به تخت بنشاند. آقا مهدی هم به تهران آمد و به پاس خدماتش لقب ملک التجاری گرفت.

ادامه مطلب ...

همه چیز از یک لقمه کباب شروع شد

از کودکی زندگی فقیرانه ای با مادرش داشت. روزی مادری را می بیند که به اجبار پسر بچه اش را از جلوی در کبابی به سمت خود می کشاند و وعده کباب داغ در روزهای آینده را به او می دهد. فقر خودش را از یاد برد. همانجا نذر کرد اگر صاحب مکنتی شود، از فرزندان بی سرپرست نگهداری کند.

سالها گذشت و با تلاش فراوان اولین مترجم کتابهای رسمی کلاسیک و صاحب انتشارات مظفری شد و توانست رتبه و مقام بالایی بدست بیاورد. اما نذرش را از یاد برده بود. تا اینکه بر سر راهش پسری خسته و رنجور را دید که از شدت گرسنگی کنار خیابان افتاده است. به یاد نذری که کرده بود افتاد و او را به خانه برد.

ادامه مطلب ...