اعتقاد بانو ملک تاج خانم فیروز نجم السلطنه که تاریخ از او به عنوان زنی فعال، خوش فکر، قوی و همگام با جریان روز نام برده است. تنها در این چند کلمه هویدا ست .

 ایشان نوه ی عباس میرزا، دختر نصرت الدوله، همسر میرزا هدایت الله وزیر دفتر و مادر محمد مصدق می باشند. نجم السلطنه در سال 1233 شمسی در خانواده ای وابسته به سلسله قاجاریه در میان ثروت و امتیازات فراوان متولد شد؛ خانواده ای که انقلاب مشروطه وضعیت آن را متزلزل کرده بود . نجم السلطنه در طول زندگی پرتلاطم خود سه بار ازدواج کرد که هربار زندگی مشترک با فوت همسر پایان پذیرفت. بار اول در سن 16 سالگی با وکیل الملک کرمانی ازدواج کرد؛ حاصل آن دو دختر به نام های عشرت الدوله و شوکت الدوله بود. مدتی بعد از فوت همسر اول، او با وزیر دفتر آشتیانی ازدواج کرد. حاصل این ازدواج محمد مصدق السلطنه یا همان دکتر محمد مصدق و دختری به نام آمنه دفترالملوک بود. این زندگی مشترک نیز با فوت وزیر دفترآشتیانی پایان یافت و نجم السلطنه سرپرستی فرزندانش را بر عهده گرفت،  اما بعد از گذشت مدتی با میرزا فضل الله خان وکیل الملک تبریزی که به نام میرزا فضل الله خان دیبا نیز شناخته می شد، ازدواج کرد و پسری به نام ابوالحسن دیبا به دنیا آورد.

نجم السلطنه از سال 1307ش به ساخت و وقف بیمارستانی در قسمت غربی زمین های میرزا فضل الله خان دیبا همت گمارد و خودش در قسمت شرقی آن تا پایان عمر منزل کرد. نجم السلطنه برای مخارج این بیمارستان درآمد چندین ملک خود را اختصاص داد و تا زمانی که خود زنده بود نظارت بر امور آن را برعهده داشت. نجم السلطنه نیمی از تخت های بیمارستان را وقف بیماران مستمند کرد. در طول چندسالی که بیمارستان ساخته می شد او با وجود کهولت سن شخصا به امور ساختمان رسیدگی می کرد. نجم السلطنه حق نظارت را به دختران خود و تولیت آن را به پسرانش دکتر محمد مصدق و سپس ابوالحسن دیبا سپرده بود و این انتخاب نیز بیانگر نگرش و بلند طبعی ایشان و جسارتشان می باشد که با افکار خام و پوسیده ی دوران ایشان تناسبی نداشت .

او نام این بیمارستان را که نخستین بیمارستان مدرن تهران بود نجمیه نامید و در سال 1306 افتتاح کرد. و در تاریخ آبان 1307 وقف بیماران مستمند ایران گردید. بیمارستان نجمیه با سبک معماری اواخر دورهی  قاجار که در دهه اول دورهی پهلوی افتتاح شد.

در بحبوحه نهضت ملی نفت و زمان نخست وزیری دکتر مصدق یکی از هواداران او به نام محمد حسن شمشیریی کی از بازاریان و ثروتمندان آن دوران، ضلع جدیدی به بیمارستان اضافه کرد. شمشیری پس از احداث این ساختمان، آن را وقف بیمارستان نجمیه نمود و تولیت آن را نیز به دکتر مصدق و اکبر اولاد ذکور او نسلا بعد نسل سپرد. در دفتر کوچکی در ضلعی که شمشیری آن را ساخت، روی یک پلاک مسی سیاه جمله ای نوشته شده بود که نجم السلطنه همیشه آن را بر زبان می راند: "هرکسی آن درود عاقبت کار، که کشت".