مهین افشان پور متولد شهریور 1320 در تهران ، هنرمند و نگارگر اهل ایران بود. وی نخستین زن ایرانی بود که در نگارگری موفق به اخذ مدرک درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کشور شد. 

از 5 سالگی با کشیدن ذغال و گچ در ، در و دیوار شروع کردند و همواره یک چهره و اندام از یک زن را به تصویر می کشیدند . سال های دبستان و دبیرستان را با علاقه و پشتکار فراوان به طراحی و تصویرکشیدن گذراند و با اینکه در پانزده سالگی وارد دنیای زندگی مشترک شد اما با عشق و علاقه به هنر خود ادامه داد و این اشتیاق و تلاش در هنر حتی با آمدن فرزند هم تداوم داشت و در آن دوران تصاویر گوناگونی از چهره ی مادرانه ی زن به تصویر کشید .

 علاقه  ایشان به هنر باعث شد در سن 27 سالگی با داشتن 3 فرزند به هنرستان کمال الملک بروند . با ورود به هنرستان با طراحی سیاه قلم زیر نظر استاد مشیری شروع کردنند و از استاد شیخ سبک رنگ و روغن را آموختند .

اما سیاه قلم، طراحی، رنگ و روغن و تذهیب و تشعیر برای بیان مقاصد و رویاهای ایشان کفایت نمی کرد و نیاز به میدان وسیع تری برای تاخت و تاز داشتند. به کلاس مینیاتور قدم گذاشتند و الفبای مینیاتور را در مکتب استاد جلالی سوسن آبادی فرا گرفتند و با دنیای پررمز و راز مینیاتور آشنا شدند.

ظرایف و دقایق مندرج در مینیاتور او را جلب می کند و او را وارد مراحلی می کند که باید در طول حیات فرهنگی و هنری خود طی کند. مراحل پیچیده ای است، تکمیل کارها، ممارست و صرف وقت و ... همه اینها از عشق او به هنر سرچشمه می گیرد. و از آنجا که هنر، میدان پویایی ذهن است، یافتن هنر را در راه پُر چَم و خم آن او را به بررسی و مطالعه و مقایسه دقیق آثار دیگران وادار می کند. تا جایی که خود تصمیم می گیرد سوژه هایی نو بیابد و از پراکنده کاری بپرهیزد و سبکی تازه در نگارگری بنا سازد. اشعار عرفانی، پندیات و نصایح مندرج در اشعار قدما و نوپردازان و سوژه هایی از فرهنگ مردم، در این سبک او را رهنما می شود. او خود در این باره می گوید:

" هنرمند همیشه در راه است و من نیز همواره خویش را در راه می بینم، سوژه های متنوع با حفظ ویژگی های مینیاتور در آثار من و مفاهیم انسانی و عرفانی به چشم می خورد و همواره سعی دارم پیامی انسانی را به دیده های مشتاقان و هنردوستان منتقل نمایم. "

سبک های مختلفی را از جمله بغداد، مکتب تبریز اول، تیموری یا هرات و سرانجام مکتب اصفهان را در نگارگری تجربه کرده اند. از جمله مهمترین آثار او می توان به «سواری از غیب»، «شیخ صنعان و دختر ترسا»، «سمند تیزپای»، «مجلس بند اندازی عروسان» و «آهوان خمار چشم» یاد کرد. مینیاتورهای افشان پور، مینیاتور امروز با بهره گیری از سبک گذشته است. ایشان گفته اند :

"حرف امروز را می زنم، به هر گوشه از کارهایم که بنگری نشانی از جامعه ما را دارد. من برای خلق آثارم از روایات مذهبی، دیوان شعرا و کتب عرفانی الهام می گیرم و قصاید عطار، رباعیات خیام، مثنوی مولانا و غزلیات حافظ در نگاره هایم جاری است. تورق دفتر شعر نو و دیوان شعرای معاصر نیز به من الهام می دهند. زمانی که احساس می کنم ذهن و زبان برای انعکاس هیجانات و جوش و خروش قلبم کفایت نمی کند، در جذبه و خلسه ای عارفانه می غلطم و همه شراره های درونم را در کاغذ و رنگ متجلی می سازم. به عنوان یک زن در این اجتماع سعی کرده ام از هر ضربه ای که می خورم در جهت هنرم بهره بگیرم و بتوانم پیامی گرچه کوتاه برای آیندگان داشته باشم. این کار وسعت بسیاری دارد. نکته مهم دیگر برای هر هنرمند و هر زنی، خودشناسی است. هر زنی باید بداند پیش از هر چیز انسان است، یک انسان صرف نظر از زن یا مرد بودن، اگر قابلیت مطرح شدن را دارد باید مطرح شود و برای خود جایی را در این دنیای خاکی باز کند."

از سال 1363 به تعلیم رشته نقاشی پرداخت و افزون بر خلق آثار شاخصی در نگارگری هم و همت خویش را مصروف تربیت شاگرد و تدریس نیز کرده است. وی چند سالی در بخش آموزشی سازمان میراث فرهنگی تدریس می کرد و از سال 1360 به تعلیم رسمی پرداخت. در دانشکده سوره، دانشگاه هنر نیز تدریس می کرد و همچنین در دانشگاه الزهرا به تدریس مینیاتور مشغول بود. 

افشان پور در نمایشگاه های داخل و خارج کشور به ارائه آثارش پرداخته است. بخشی از فعالیت ها و موفقیت های او در زیر فهرست شده است.

• دریافت نشان درجه یک هنری

• دریافت لوح زرین از سوی رایزن فرهنگی سفارت ایران در دمشق

• دریافت تقدیرنامه و یادواره نخستین نمایشگاه جمعی هنرمندان هنرهای تجسمی

• دریافت تقدیرنامه و لوح یادبود و مدال در اولین نمایشگاه جمعی هنرمندان به مناسبت دهه فجر در سال 1362

• دریافت تقدیرنامه به مناسبت شرکت در نمایشگاه بانوان هنرمند در آذرماه 1363 در موزه هنرهای معاصر

• دریافت لوح زرین و لوح تقدیر از به مناسبت شرکت در نمایشگاه پنجمین مجتمع هنر و ادبیات دفاع مقدس با تابلوی سواری از غیب

• تقدیر به مناسبت شرکت در نمایشگاه دو سالانه نگارگری ایرانی اسلامی همراه کتاب نگاره ها از طرف موزه هنرهای معاصر، سال 1370

• دریافت تقدیرنامه به مناسبت شرکت در نمایشگاه همیاری مردم بوسنی و هرزگوین از سوی مرکز هنرهای تجسمی، سال 1371

• دریافت تقدیرنامه به مناسبت شرکت در دومین نمایشگاه دو سالانه نگارگری اسلامی و شرکت در میزگرد هنرمندان، سال 1372

• برپایی نمایشگاه در بیروت سال 1372 در محل وزارت السیاحه اللبنانیه ـ الحمرا ـ بیروت

• برپایی نمایشگاه در دمشق به مناسبت دهه فجر سال 1372 و دریافت لوح زرین از سوی رایزن فرهنگی سفارت ایران در دمشق

• دریافت تقدیرنامه به مناسبت داوری در انتخاب آثار هنرمندان زن ، سال 1374

• دریافت تقدیرنامه به مناسبت سمینار بزرگداشت روز جهانی صنایع دستی از سوی ریاست دانشگاه هنر

• دریافت تقدیرنامه به مناسبت بزرگداشت روز صنایع دستی و تقدیر از پیشکسوتان هنرهای سنتی از سوی دانشگاه هنر، سال 1376–1375

• نمایشگاه انفرادی سال 1375 در باغ موزه سعدآباد

• دریافت تقدیرنامه و لوح یادبود به نام زنان نام آور دو دهه

• همکاری به عنوان استاد راهنما در پروژه هایی جهت کارشناسی دانشجویان دانشگاه الزهرا و دانشگاه پردیس اصفهان

• برگزاری نمایشگاه انفرادی در خراسان، نگارخانه میرک به مناسبت روز زن،سال 1379

• شرکت در نمایشگاه گروهی به نفع بیماران سرطانی نگارخانه بهاران، روز زن

نام ایشان به همراه نگارگران نامی معاصر ایران چون محمود فرشچیان، مجید مهرگان، اردشیر مجرد تاکستانی، محمدباقر آقامیری در فهرست گنجینه زنده بشری یونسکو درج شده است . 

مجموعه آثار ایشان با نام بانوی خیال در زمان بیماری این نگارگر فقید توسط موسسه هنرمندان پیشکسوت به چاپ رسید، ایشان در سن 81 سالگی پس از چند سال مبارزه با بیماری و زندگی نباتی در منزل خود درگذشت.