سازمان صلیب سرخ جهانی در گزارشی که از فعالیت های انسان دوستانه خانواده مردانی آذری در صفحه اول ژورنالش منتشر کرده است ، نوشته اند 1 > 196 ؛ یعنی کمک های انسان دوستانه خانواده مردانی آذر بیشتر از کمک های انسان دوستانه 196 کشور در جهان است.
انگیزه این خانواده از ورود به مدرسه سازی نیز جالب و شنیدنی است، " ما به سختی درس خواندیم به همین دلیل وقتی کسب و کارمان خوب شد غلامرضا پیشنهاد مدرسه سازی داد. او می خواست کاری کند که دانش آموزان به راحتی درس بخوانند."
سازمان صلیب سرخ جهانی انسان دوستانه خانواده مردانی آذری
سازمان صلیب سرخ جهانی در گزارشی که از فعالیت های انسان دوستانه خانواده مردانی آذری در صفحه اول ژورنالش منتشر کرده است ، نوشته اند 1 > 196 ؛ یعنی کمک های انسان دوستانه خانواده مردانی آذر بیشتر از کمک های انسان دوستانه 196 کشور در جهان است.انگیزه این خانواده از ورود به مدرسه سازی نیز جالب و شنیدنی است، " ما به سختی درس خواندیم به همین دلیل وقتی کسب و کارمان خوب شد غلامرضا پیشنهاد مدرسه سازی داد. او می خواست کاری کند که دانش آموزان به راحتی درس بخوانند."
برادران مردانی آذری، ملقب به امپراتوران مدرسه سازی از خیران نامداری اند که در طول دو دهه ی گذشته، حاصل سال ها تلاش خود را در راه خدمت به مردم بخصوص کودکان صرف کردند. آنان که کودکی را در تنگدستی گذراندند، با تلاش های خستگی ناپذیرشان به چنان ثروتی دست پیدا کردند که با صرف بخش اندکی از آن ده ها مدرسه ساختند.
برادران مردانی آذری پدرشان از تاجران خوش نام محله ی چرنداب تبریز و از همسنگران ستارخان و باقرخان در انقلاب مشروطیت بود براثر حوادث تاریخی و فعل و انفعالات سیاسی، انقلاب کمونیستی در روسیه تزاری، پدر که در امر تجارت با روسیه بود به شغل واسطه گری برای دیگران روی می آورد آنچنان از نظر اقتصادی در تنگنا قرار داشت که حتی توان تهیه ی ماهیانه یک برگ امتحانی برای فرزندش را نداشت. در سال 1318، پدر دار فانی را وداع گفت و بار سنگین معاش بر دوش مادر افتاد.او با خیاطی کردن به سختی مخارج زندگی را تأمین می کرد. به تقاضای مادربرادر دوم کریم ، درس و مدرسه را رها می کند و زود وارد بازار می شود.تا بتواند مخارج خانواده را تأمین کند .کریم در خصوص این چند سال چنین گفته است : " مادرم گفت تو سر کاری برو و خرج خانه را تأمین کن بعدها برادر بزرگت غلامرضا کار می کند و تو درس می خوانی."
بین سه برادر، غلامرضا برادر بزرگ تر بود که در امر مدرسه سازی پیشگام شد. علی مردانی آذری درباره ی ایشان چنین بیان کرده اند "او هفت سال داشت که پدرمان فوت کرد و بار زندگی به دوش مادرمان افتاد. آن روزها امکانات کم بود و از دست دادن پدر هم باعث شده بود وضعیت اقتصادی ما بدتر شود. به یاد دارم که علی برگه ای برای نوشتن نداشت اما با عشق درس می خواند و نبود پدر و کمبود امکانات باعث نشد از درس و مدرسه دلسرد شود."
غلامرضا مردانی آذری از سال 1376 و با نیت ساخت مدارس در مناطق روستایی قدم در این راه گذاشت اما مشورت با آقای بوربور، رئیس اسبق سازمان نوسازی مدارس کشور، تصمیمش عوض شد و با همراهی دو برادر کوچکترش مدرسه سازی در شهرها را در پیش گرفت. قدم اول را با یک میلیارد تومان شروع کردند و به تدریج پیش رفتند تا جائیکه با ساخت بیش از 40 مجتمع، شامل دبیرستان، هنرستان، خوابگاه و کارگاه برای دانش آموزان عادی و استثنایی، رکورددار و به عبارتی معماران تمدن و امپراطوران مدرسه سازی شدند.
خانواده مردانی آذری زمانی که از تبریز به تهران کوچ کردند، در منطقه ی 10 در خیابان قزوین ساکن شدند. تعلق خاطر به این محله باعث شد آنها مدرسه سازی را از این منطقه آغاز کنند.بعد از آن به زادگاهشان رجعت کردند و همین کار را در آنجا با قوت بیشتری پی گرفتند. آنان عهد کردند تمام مدارس پسرانه را به نام پدر «محمد مردانی» و مدارس دخترانه را به نام مادر «زهرا مردانی» نامگذاری کنند. آنان چند سال بعد مؤسسه ی خیره ای نیز راه اندازی کردند و اسمش را گذاشتند «بنیاد خیریه ی مرحومان زهرا و محمد مردانی آذری» و به این ترتیب قدرشناسی خود از والدینشان را نیز نشان دادند.
تمام عمر غلامرضا مردانی آذری با کوششی خستگی ناپذیر عجین بود، به گفته ی برادر کوچکش بعد از تمام شدن دوران درس و مدرسه، از جانب مادر به یکی از تاجران بازار معرفی شد و در مغازه ی خواربار فروشی مشغول کار شد. او به سرعت راه و رسم تجارت را آموخت و به تاجر خوشنامی تبدیل شد.علی مردانی آذر نیز پس از کسب دیپلم، به کار نقاشی، عکاسی و رنگ کردن عکس های سیاه وسفید مشغول می شود و چنان درآمدی کسب می کند که گفته می شود در زمان خود از حقوق ماهانه نخست وزیر وقت یعنی دکتر مصدق فراتر می رود.
پس از مدتی هر سه برادر به خارج از کشور کوچ کردند و ضمن ادامه ی تجارتشان در آن سوی مرزها، غلامرضا و علی تحصیلات خود را نیز تا مقاطع عالی ادامه دادند. سه برادر که حالا تاجرانی ثروتمند بودند در دهه ی هفتاد دوباره به کشور بازگشتند اما سرمایه گذاری هایشان در آن سوی آب ها سود سرشاری به دنبال داشت که بخشی از آن را در راه امور خیریه صرف می کردند.
غلامرضا مردانی آذری زمانی درباره ی میزان ثروت این خانواده اعتقاد داشت " کلید خزانه ی الهی در دستان ماست. تا روزی که این کلید را در اختیار داریم برای اجرای پروژه هایی در ارتباط با فرهنگ سازی آمادگی کامل خود را اعلام می کنیم. امکانات مالی ما در خارج از کشور غیر قابل تصور است. تلاش می کنیم این ثروت خدادادی را به جریان مدرسه سازی در ایران متصل کنیم." مرحوم غلامرضا مردانی تا زمان حیاتش 36 میلیارد تومان مدرسه سازی کرد.
برادر کوچک تر، علی مردانی آذری، که خارج از ایران اقامت داشت و برای بازدید از بیمارستان 550 تخت خوابی شهرک خاوران تبریز به این مکان رفته بود، در حادثه ای که سقوط از ارتفاع گزارش شده است، در هشتادوچهارسالگی درگذشت و حالا کریم مردانی آذری تنها بازمانده ی این خانواده ی خیر است. مردی که معتقد است " آن چه خداوند به ما داده است و آن را صرف مدرسه سازی می کنیم، کاهی است در مقابل کوه؛ پولی که ما در جهت مدرسه سازی هزینه می کنیم متعلق به خداست و ما تنها به عنوان واسطه عمل می کنیم ."
کریم مردانی آذری در همان زمان کودکی که شروع به کار کرد، زبان فارسی را در طول دو سال به صورت شبانه به کلاس اکابر رفت و زبان انگلیسی را هم با لینگافون یاد گرفت. حاج کریم بعد از فوت برادرانش نیز با روحیه و عزم قوی و خستگی ناپذیر به امر مقدس مدرسه سازی و سایر امورات خیریه پرداخت. وی پایه گذار اصلی کارهای خیرش را مادرش دانسته است.
حاج کریم پروژه های بزرگ خیریه و انسان دوستانه را در خارج از ایران شروع کرد و در تانزانیا، تحت پوشش سازمان صلیب سرخ، مدارسی ساخت. نقل می کند : " اول نامه ای از صلیب سرخ جهانی دریافت کردم و به ( دنبال آن ) به آفریقا کمک کردم . بعد با خود گفتم چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است ". در ایران مدرسه سازی را از سیستان و بلوچستان، اطراف شهر زابل در مرز ایران و پاکستان شروع کردیم. اولین مدرسه را در سیستان و بلوچستان بعد در تهران و سپس در تبریز ساختیم.
حاج کریم کارهای انسان دوستانه ی بسیاری انجام داده است که یکی از آنها کمک های مادی به مراکز ترک اعتیاد معتادان بوده است که در فاصله سالهای 1338 – 1340 به این امر پرداخته است.از دیگر فعالیتهای انسان دوستانه ی وی همکاری با پزشکان بدون مرز است.حاج کریم مردانی آذر در حال ساخت بزرگ ترین و مجهزترین بیمارستان فوق تخصصی کودکان ایران در تبریز است .
نامشان جاوید
با عضویت در خبرنامه پیـام امیـد از طریق ایمیل یا موبایل می توانید از برگزاری کمپین های کمک رسانی و رویدادها ما با خبر شوید
وب سایت پیام امید چارچوبی را برای جمع آوری کمک های مردمی و اعطای آن به نیازمندان فراهم می آورد. با پیام امید خیرین کمک های خود را به دست نیازمندان واقعی می رسانند. کمک های کوچک شما در کنار پیام امید نیازهای بزرگی را برآورده می کند